Recensie: The Power Law door Sebastian Mallaby

Als je geïnteresseerd bent in de wereld van durfkapitaal, start-ups en Silicon Valley, moet je dit boek gewoon lezen. Een goed geschreven boek met een zeer grondige basis.

Hoewel ik al sinds 1993 professioneel met het web bezig ben, heb ik nooit veel inzicht gehad in de financiële kant ervan. Ik produceer inhoud en houd me bezig met het schalen van websites en online marketing.

Maar nu wilde ik meer weten over de krachten van het geld in de wereld van Big Tech en Startups. Om mijn professionele Werdegang beter te begrijpen. En ook om te zien wat de mogelijkheden zijn als ik verder wil financieren of investeren in een ander bedrijf of startup. En om mee te kunnen doen aan de discussie.

Het boek The Power Law

Via een podcast van Azeem Azar hoorde ik van Sebastian Mallaby en zijn boek The Power Law.

Dit boek staat zo vol met namen, feiten en verhalen dat het weinig zin heeft om het na te vertellen of samen te vatten. Als je geïnteresseerd bent in de wereld van Venture Capital, Start-Ups en Silicon Valley, moet je het gewoon lezen. Een goed geschreven boek met een zeer grondige basis.

Mallaby vertelt op meesterlijke wijze over Venture Capital van 1948 tot heden. Hij vertelt de stormachtige ontwikkelingen in 14 hoofdstukken. Sommige geschiedenissen zijn analytisch, maar veel zijn verhalend en vertellen over de karakteristieken van individuele spelers zoals Thiel, Andreessen, Son, of Milner.

Wat drijft hen, wat zijn de sterke of zwakke punten van hun persoonlijkheden.

Wat krachtig is aan het boek is hoe je voelt dat de tijden veranderen, als het publieke internet halverwege de jaren negentig groot zal zijn. Het is alsof er boten zijn, en je weet dat er een orkaan gaat komen. Wie zal het overleven en hoe? Zeer opwindend geschreven.

Leveren VC’s een inhoudelijke bijdrage?

Een groot deel van het boek, naast de verhalen, draait om de vraag of Venture Capital een inhoudelijke bijdrage levert of dat ze een toevallige factor zijn in de successen. Mallaby schrijft hierover:

Het onbetwistbare succes van door VC gesteunde bedrijven wordt vaak genuanceerd met een vraag: Hebben de VC’s het succes gecreëerd, of zijn ze er slechts voor komen opdagen? Maar, zoals we al gezien hebben, blijkt uit ander onderzoek dat startende bedrijven die het voordeel hebben van risicokapitaalbegeleiding het beter doen dan hun concurrenten, en dit boek heeft betrekking op meerdere gevallen van risicokapitaalverstrekkers die een positieve invloed hebben op bedrijven in portefeuille. Trouwens, zelfs als het zo zou zijn dat de vaardigheid van VC’s volledig in het selecteren van deals zou liggen, en niet in het begeleiden van startups, dan nog zou die vaardigheid waardevol zijn. Intelligente dealselectie verhoogt de kans dat de meest verdienstelijke startups het kapitaal krijgen dat zij nodig hebben. Het zorgt ervoor dat het spaargeld van de maatschappij productief wordt besteed.

Dit boek keert zich tegen de willekeurigheidsthese en benadrukt in plaats daarvan de vaardigheid in durfkapitaal. Het heeft dit gedaan om vier redenen.

– Ten eerste bewijst het bestaan van padafhankelijkheid niet echt dat vaardigheid afwezig is.

– De tweede reden om in vaardigheid te geloven ligt in het oorsprongsverhaal van sommige partnerschappen

– Ten derde kan het idee dat durfkapitalisten deals sluiten op grond van hun merk overdreven zijn.

– Ten vierde, de anti-vaardigheidsthese onderschat de bijdragen van durfkapitalisten aan portefeuillebedrijven.

In dit boek wordt ook een tweede argument aangehaald. Ongeacht de vaardigheden van bepaalde durfkapitaalpartnerschappen of individuele durfkapitalisten, hebben durfkapitalisten als groep een positief effect op economieën en samenlevingen.

Het boek The Power Law van Sebastian Mallaby is een knap geschreven, spannend en informatief boek over de revolutionaire ontwikkelingen in de informatietechnologie. Een lezenswaardig boek voor een beter begrip van de financiële dynamiek achter deze industrie.

The Power Law


Tijdlijn Risicokapitaal

1946 De families Rockefeller en Whitney beginnen te experimenteren met risicokapitaal.

1946 Georges Doriot richt American Research and Development op, een beursgenoteerd venture vehicle.

1957 Reid Dennis richt “the Group” op, een club van makelaars uit San Francisco die startende technologiebedrijven steunt.

1957 Arthur Rock financiert de “Verraderlijke Acht”, creëert Fairchild Semiconductor en geeft de aanzet tot de chipindustrie aan de westkust.

1958 De federale regering van de V.S. begint risicofondsen te subsidiëren die bekend staan als Small Business Investment Companies.

1961 Arthur Rock verlaat New York om het eerste succesvolle partnerschap op te richten, Davis & Rock, dat alleen aandelen omvat en beperkt is in de tijd.

1962 In een toespraak in San Francisco legt Rock uit dat durfkapitaalportefeuilles grote klappers nodig hebben om “de klappen uit te middelen”.

1968 Davis & Rock beloont zijn geldschieters met een rendement van meer dan 22x, en overtreft daarmee zowel Warren Buffett als de hedge-fund pionier Alfred Winslow Jones.

1968 Rock financiert Intel, en helpt twee leden van de verraderlijke acht om de afvalligheid van 1957 te herhalen.

1972 American Research and Development sluit zijn deuren, wat de triomf van Rocks venture-model aan de westkust inluidt.

1972 Don Valentine, een veteraan van Fairchild Semiconductor, richt Sequoia Capital op.

1972 Eugene Kleiner, een lid van de Verraderlijke Acht, vormt een team met Hewlett-Packard topman Tom Perkins en richt Kleiner Perkins op.

1973 Sutter Hill koppelt de uitvinder van het elektronische afdrukwiel aan een sterke externe CEO, en vestigt zo het “Qume-model”.

1974 Valentine steunt Atari en laat zien hoe een praktische durfkapitalist een chaotisch bedrijf kan veranderen in een winnaar.

1974 Kleiner Perkins “incubeert” Tandem Computers binnenshuis alvorens het als een startup uit te brengen.

1976 Kleiner Perkins steunt Genentech en bouwt het uit tot een succes door middel van financiering in verschillende fasen.

1977 Na veelvuldige afwijzingen krijgt Apple financiering, waarmee wordt bewezen dat een netwerk van risicokapitaalverstrekkers beter is dan een paar individuen.

1977 Dick Kramlich en twee partners aan de oostkust richten New Enterprise Associates op.

1980 Apple en Genentech doen een dramatisch succesvolle beursgang, vooruitlopend op de latere euforie over technologie.

1981 Bob Metcalfe probeert risicokapitaal aan te trekken aan de oostkust, maar krijgt uiteindelijk geld van investeerders aan de westkust, een bewijs van de kracht van durfkapitalisten in de vallei.

1983 Arthur Patterson en Jim Swartz richten Accel Capital op, het eerste risicokapitaalfonds dat zich in bepaalde bedrijfstakken specialiseert.

1983 Na gunstige belastinghervormingen en hervormingen van de regelgeving melden de Amerikaanse durfkapitaalfondsen een beheerd vermogen van 12 miljard dollar, het viervoudige van zes jaar eerder.

1987 Sequoia steunt Cisco en reorganiseert het management, wat uiteindelijk resulteert in de eerste winst van het partnerschap van 100 miljoen dollar uit één enkele investering.

1993 GO, dat op de gassen van John Doerr’s charisma heeft gedraaid, mislukt zonder Doerr’s honger naar “go big or go home” maanaanvallen te temperen

1993 Israël richt de Yozma Group op, een succesvol overheidsprogramma om risicokapitaal te bevorderen.

1993 Accel, NEA, en Menlo Ventures steunen UUNET, waardoor het door de overheid beheerde internet een massamedium wordt.

1994 Kleiner Perkins steunt Netscape, waardoor de online-ervaring verandert.

1995 Michael Moritz van Sequoia steunt Yahoo en ontpopt zich als leider van zijn bedrijf en later van de durfkapitaalsector.

1996 Masayoshi Son van SoftBank investeert 100 miljoen dollar in Yahoo, waarmee hij de opkomst van “groei-investeringen” inluidt en de vijandschap van Moritz oogst.

1996 John Doerr steunt Amazon, waarmee hij zijn status als de belangrijkste internetinvesteerder van de Valley onderstreept.

1997 Bob Kagle van Benchmark steunt eBay, wat uiteindelijk een winst van 5 miljard dollar oplevert en de kracht van Benchmarks small-is-beautiful-model aantoont.

1998 Sergey Brin en Larry Page halen 1 miljoen dollar op zonder met durfkapitalisten te praten en luiden zo de opkomst van angel investing in.

1999 Google dicteert financieringsvoorwaarden aan Kleiner Perkins en Sequoia en bewijst daarmee het hefboomeffect van software-oprichters.

1999 Shirley Lin van Goldman Sachs financiert Alibaba en voorziet het van aandelenopties die de start mogelijk maken.

2000 Nieuwe kapitaaltoezeggingen aan Amerikaanse risicokapitaalfondsen bereiken een piek van 104 miljard dollar.

2000 Masayoshi Son volgt Goldman Sachs in Alibaba, waarmee hij uiteindelijk zijn enorme verliezen in de Amerikaanse technologiecrisis goedmaakt.

2003 Tiger Global wordt het eerste hedgefonds dat een speciale pool van kapitaal verzamelt voor particuliere investeringen in technologie.

2004 Google gaat naar de beurs met een aandelenstructuur met twee categorieën, waardoor de oprichter de controle behoudt en een precedent wordt geschapen voor latere beursgangen waarbij de aandeelhouders geen zeggenschap meer hebben.

2004 Kleiner Perkins begint aan een problematisch experiment met cleantech.

2005 Peter Thiel lanceert het Founders Fund, waarmee hij zich onderscheidt van traditionele durfkapitaalinvesteerders door zich te richten naar de oprichters.

2005 Paul Graham en Jessica Livingston richten Y Combinator op, waarmee een nieuw model voor startersincubators wordt gecreëerd.

2005 Kathy Xu richt Capital Today op, het eerste succesvolle, door Chinezen geleide, maar op westerse leest geschoeide VC-bedrijf.

2005 Accel financiert Facebook en bewijst daarmee de kracht van teamwork binnen venture partnerships.

2005 Sequoia werft Neil Shen aan en lanceert Sequoia China.

2009 Yuri Milner doet een groei-investering in Facebook en biedt oprichters van technologie een manier om een beursgang uit te stellen.

2009 Marc Andreessen en Ben Horowitz vormen een venture partnership en worden al snel marktleiders.

2010 Sequoia China steunt Meituan, dat later Google voorbijstreeft als de meest winstgevende investering in de geschiedenis van Sequoia.

2010 Vinod Khosla financiert Impossible Foods en luidt daarmee een nieuwe en succesvollere golf van investeringen in cleantech in.

2012 Ellen Pao klaagt Kleiner Perkins aan wegens discriminatie.

2013 Omdat grote techbedrijven steeds vaker privé blijven, munt Aileen Lee de term “unicorn”.

2017 Masayoshi Son lanceert zijn $99 miljard Vision Fund.

2017 Met Moritz die Son vergelijkt met de dictator van Noord-Korea, reageert Sequoia met een groeifonds van $8 miljard.

2017 China genereert meer venture rendement dan de Verenigde Staten.

2017 Voortbouwend op zijn succes met Palantir en SpaceX, steunt Founders Fund een derde defensieaannemer, Anduril.

2018 Benchmark en zijn bondgenoten zetten Travis Kalanick, de oprichter van Uber, af, waarmee de grenzen van “oprichtervriendelijkheid” worden aangetoond.

2019 De mislukte beursgang van WeWork demonstreert de gevaren van hands-off venture tourists die corporate governance verwaarlozen.

2020 De pandemie van het coronavirus verhoogt de waarde van door risicokapitaal gesteunde bedrijven.

2021 China treedt met harde hand op tegen zijn technologiesector.

Ontvang de nieuwste artikelen!

Aan spam doe ik niet 🙂

Over de auteur

Scroll naar boven