Elektronisch papier en digitale inkt

Waarom zijn elektronisch papier en digitale inkt zo vriendelijk voor de ogen en waarom verbruiken deze schermen zo weinig energie.

Ik bezocht laatst mijn schoonmoeder en die is zeer sceptisch over moderne, digitale technieken. Deels wantrouwt ze de fysieke eigenschappen die mogelijk negatieve straling veroorzaken maar ook de hypnotiserende effecten van veel beeldschermen. Maar mijn ereader fascineerde haar mateloos. Zo klein, lang batterijleven, veelzijdig maar het lukte me maar matig om uit te leggen wat het scherm zo bijzonder maakt. Een nieuwe poging.

Elektronisch papier

Het elektronische papier van een ereader straalt geen licht uit maar werkt net als een papieren boek. Er valt ligt uit de omgeving op en dat weerkaatst. De lichte en donkere delen van een pagina zijn dus fysiek aanwezig en daardoor ook zo scherp en rustig voor het hoog. Geen frequenties van verversing.

Maar een ereader straalt toch ook licht uit? Ik lees zelf graag in het donker en gebruik de ereader dan ook als een soort van zaklamp. Maar dat licht komt niet uit het scherm maar het zijn led-lichtjes in de zijkant van het scherm. Er komt dus geen licht uit het scherm maar het scherm wordt belicht.

Werking digitale inkt

Het scherm van een ereader is een raster net als een normaal scherm van computer of mobiel. Maar de kleine elementen in het raster worden zwart, grijs of wit. Door een elektrische stroom verwisselen de pigmenten in het minuscule bolletje van plaats.

Dit is ook de reden dat na het opbouwen van de pagina de ereader geen stroom meer gebruikt en de ereader gewoon een pagina of afbeelding laat zien ook als het apparaat uitstaat. Met een moeilijk woord, de bolletjes zijn bistabiel.

Voordelen

De pagina van een ereader is dus fysiek aanwezig en heeft een hoog contrast. Met een vergrootglas, of beter een microscoop, zou je het wit en het zwart kunnen zien. Dat is ook de reden dat je kan lezen bij zonlicht en in een redelijk grote kijkhoek. Weinig stroom en heel compact.

Zelf heb ik een Kobo Clara en die heeft een resolutie van 1448×1072. Dat betekent dus dat er anderhalf miljoen puntjes in zitten. En dat komt neer op 300 puntjes per vierkante inch (118 pixels per vierkante centimeter).

De schermverversing is dus ook een fysiek proces en gaat te langzaam voor videotoepassingen. En natuurlijk is het vooralsnog allemaal zwartwit en niet geschikt voor een kleurenweergave.

Ontvang de nieuwste artikelen!

Aan spam doe ik niet 🙂

Over de auteur

Scroll naar boven