Ik moet eerlijk zijn, ik kijk de hele tijd naar een digitaal scherm. Ik kijk er meer naar dan dat ik door een raam naar buiten kijk. Horloge, telefoon, tablet, laptop of computer.
Inhoudsopgave
En ik heb me nooit volledig gerealiseerd hoe deze schermen werken. Hoe ze in staat zijn om informatie te presenteren of in staat zijn om de schoonheid van een breed scala aan dingen te laten zien. Natuurlijk had ik wel enige kennis, ik werk al meer dan twee decennia in digitale omgevingen, maar het volledige besef kwam door te kijken en een eenvoudige ervaring te begrijpen:
een druppel water op een led scherm werkt als een vergrootglas en een prisma
En dan zie je plotseling de drie kleuren waar al dit digitale wonder op is gebaseerd. Een rood, een groen en een blauw licht.
Drie kleuren en led
De dingen die deze lichtjes uitzenden zijn de leds, light emitting diodes. En er zijn drie afzonderlijke fysieke entiteiten die elk hun eigen kleur licht produceren. Een rode led, een groene led en een blauwe led. Allemaal in een heel kleine ruimte, een ruimte die met het jaar kleiner wordt.
De drie kleuren kunnen nu samenwerken, ze fungeren als palet en kunnen een kleurengamma genereren:
Een dergelijke lichtmengingseenheid wordt een pixel genoemd en een scherm bestaat uit een raster daarvan met een bepaalde hoogte en breedte. Het mengen van deze drie kleuren licht (RGB-kleurenmodel) is de basis voor de meeste moderne schermen. Er is meer over schermen en resoluties in mijn artikel Resoluties voor schermen en afbeeldingen.
Kleuren zijn vreugde
En een moreel en emotioneel verhaal waardoor ik het nog meer ben gaan waarderen dat ik kleur kan zien: